Vervolg Koh Tao en Koh Phi Phi
Blijf op de hoogte en volg Leontine
24 Mei 2014 | Thailand, Phi Phi-eilanden
Vervolg 19 mei;
Nadat we een beetje bijgekomen zijn van deze hete dag en weer opgefrist zijn, besluiten we vanavond lekker Westers te gaan eten. Op grote spandoeken die over heel het eiland verspreid staan valt te lezen dat er vanavond een kroegentocht is, om 7 uur. Veel te veel gehaast voor ons, maar we besluiten om vanavond onze eigen kroegentocht te houden. Het eten smaakte echt fantastisch, ik had een stukje gegrilde zalm met gekruide aardappels en verse groenten, Gwen ging voor de steak. In ieder geval een goede bodem om er vanavond is flink tegen aan te kunnen. Na eerst een aantal rondjes gelopen te hebben door wat straatjes en over het strand, besluiten we bij een kroeg om de hoek van ons hotel neer te strijken. Het is er tenslotte ook nog is happy hour. Mooi dat komt goed uit, want ons budget gaat de laatste dagen ineens best hard . In deze kroeg verkochten ze ballonnen met lachgas. Nou echt een rij voor de ballonnen! Dit leverde voor ons weer echt een hilarisch uitzicht. Lurkend aan onze eerste cocktail aanschouwen we mensen die op de grond liggen, mensen die 2 ballonnen tegelijk proberen te inhaleren, mensen waarvoor de tijd even stil staat etc.. Na de eerste cocktail besluiten we dat het tijd is om ons te verplaatsen. Inmiddels is de hele bende van de kroegentocht in het café naast ons neergestreken dus hier maar is een kijkje nemen. Ook dit levert weer hilarische taferelen op. Ineens zijn er allemaal mensen over de straat verspreid aan het opdrukken, waarschijnlijk een drankspelletje verloren. Wat er met ons aan de hand is geen idee, maar de neiging om ons tussen deze mensen te mengen hebben we niet. Dan komt op een gegeven moment het idee van een massage naar boven en ja... dan wordt het wel erg lastig. Na niet heel lang twijfelen besluiten we onze favoriete massage salon weer is te bezoeken. Voor de ingang staan we een beetje te dubben, maar uiteindelijk besluiten we beide voor de voetmassage te gaan. Top idee, want dit was echt de beste tot nu toe. Tijdens de massage zie ik de dame al wat afkeurend naar m'n teennagels kijken die ik in dezelfde salon de dag hiervoor heb laten doen. En jahoor, aan het einde van de massage besluit de dame mijn teennagels even feilloos opnieuw te lakken. Wat een service! Oeps, zal toch voortaan wat voorzichtiger moeten doen tijdens het hiken. Zo inmiddels zijn we allebei best ingestort en wordt het tijd om naar bed te gaan, heerlijk!
20 mei
Na een top ontbijt dat inbegrepen zit bij ons hotel (thalassa op Koh Tao, echt een dikke vette aanrader!), is het tijd om het strand weer is te bezoeken ;). Na nog geen kwartier moeten we het water induiken omdat de zweetdruppels uit elk gat opduiken. Helaas is het zeewater ook niet echt verkoelend, dat is ook gewoon heet. Ik gok een graadje of 24. Als ik even later een flesje water ga halen vertelt de lokale bevolking mij dat het vandaag een bizar hete dag is. Nou dat is dus te werken. Ieder kwartier wisselen we ons handdoek en de warme zee af. En al snel besluiten we de schaduw op te zoeken, want dit is echt niet te doen. We ploffen neer op een zitkussen bij fizz beachlounge en bestellen een verfrissend sapje. Non-alcoholische mojito it is! De smoothies, sapjes e.d. zijn hier echt super! Ik denk dat als ik thuis ben ik is flink met de blender in de weer ga anders wordt het gevoel van heimwee te groot. Maar goed, na de lunch besluiten we weer een poging te wagen in de zon. Nog steeds niet uit te houden! Dapper hebben we deze dag toch getrotseerd en onze huidjes zijn aardig donker aan het worden. Vanavond is het tijd voor Italiaans eten! Zoals jullie kunnen lezen zijn we goed met variëren hier ;). We belandden bij een echte Italiaan waar ik een bepaald soort doorgebakken pasta krijg met spinazie en kaas. Mij hoor je niet klagen. Gwen besluit het diner af te sluiten met een crème brulee. Maar ik zat vol... totdat ik dus op de hoek van de straat zo'n karretje zie staan waar ze pannenkoeken maken. Goeie, dunne pannenkoeken. Dit kan ik dus niet weerstaan. Ik vraag 'Ali the pancake man' om een pannenkoek met Nutella en na wat gegoochel zit ik binnen 2 minuten te smikkelen. Lekker zeg. Blijft toch echt m'n favo gerecht. Na een korte wandeling over het strand besluiten we richting het hotel te gaan. De backpacks moeten helaas worden ingepakt. Wat een bummer om dit hotel te moeten verlaten. We hebben echt zo genoten. Omdat we hier 3 nachten zijn verbleven hebben we alles behoorlijk uitgestald en moet alles opnieuw ingepakt worden. No worries, na 3 weken word je daar steeds handiger in.
21 mei;
Om 11 uur moeten we uitchecken, maar gelukkig kunnen we onze backpacks achterlaten bij het hotel. We besluiten vandaag een scooter te huren voor de eerste keer. Best spannend want overal waar je op straat kijkt zie je mensen met verbanden om, waarvan een groot deel die wij gesproken hebben met de scooter is gevallen. Anyway, er valt toch meer te zien van het eiland met een scooter dus het is het proberen waard. Van te voren zoeken we op welk strand goed te bereiken is en niet al te veel steile heuvels op de weg er naar toe heeft. Via de eigenaar van ons hotel informeren we naar een betrouwbaar scooter verhuur bedrijf. Hij heeft nog wel een adresje, gelukkig. 10 minuten later worden we opgehaald met een taxi om ons naar het bedrijf toe te brengen. Mooi, zo kunnen we in de tussentijd 2 snorkels scoren. Het verhuurbedrijf is van een Zwitserse man die pas 10 dagen geopend is. Scooters zien er uit als nieuw. Na het doornemen van de Thaise verkeersregels zien we tot onze schrik dat we een behoorlijk bedrag als borg moeten betalen. Gelukkig ziet de eigenaar onze verbazing en zegt ie dat we er betrouwbaar uitzien en dit bij ons niet nodig is. Na het volledig controleren van de scooter op krasjes e.d. zijn we er klaar voor. De eigenaar vraagt ons of we al een idee hebben en raadt ons een ander strandje aan. Goed te bereiken, niet teveel heuvels en leuker om te snorkelen. Terug de hoofdstraat op, de eerste naar rechts (kan niet missen) en dan zie je al een bord. Prima, doen we dat maar. Op de kaart lijkt alles best uitgestrekt waardoor we de eerste straat rechts gewoon voorbij rijden. Na een paar minuten besluiten we de kaart er maar is bij te pakken en zien we inderdaad dat we al veel te ver zijn. Omdraaien dus. Nadat we eindelijk op de goede weg zitten zien we op een gegeven moment een bord richting de baai. Maar de weg waar het bord heen wijst ligt vol met zand en gaat heel steil naar beneden. Nee, dit kan het niet zien want volgens de man van de scooter verhuur was de weg niet steil en geen zand. We besluiten het maar weer is te vragen. Met de kaart stap ik af op een thai die zijn pick up aan het vullen is met zand en jahoor, het is inderdaad de weg die we in moeten. Terwijl we staan te twijfelen komen er wat andere scooters voorbij die wel de weg in slaan. Even kijken hoe hun het doen maar. Nog net op het nippertje weet de scooter zich onderin staande te houden, maar het scheelde niet veel of ik had daadwerkelijk tijdens mijn vakantie aan het werk gemoeten. Geen goed idee dus, we besluiten ons aan het eerste plan te houden en keren om en rijden weer vrolijk verder. Het strand waar we naar toe zijn gegaan heet Chalok Baan Kao Bay, echt een paradijs om te zien! Na wat klimwerk vinden op een verhoging wat bedjes. Dit is goed vertoeven! Zo op wat meer hoogte vang je net wat meer wind waardoor het beter uit te houden is dan de dag hiervoor ;). Terwijl we naar het restaurant lopen ontdekken we een zwembad MET koud water, nice! Daar gaan we na onze gezonde salade is even van genieten. Na de nodige baantjes keren we weer terug naar ons bedje. We besluiten dat we toch wat foto's moeten nemen van dit landschap en we dalen af naar de zee. Oeps, dat had ik beter niet kunnen doen. Ik struikel in de zee waardoor allebei mijn voeten langs iets scherps gaan. Met de nodige souvenirs in de vorm van 2 dikke sneeën nemen we afscheid en stappen we weer op onze scooter. Wat overigens nog wel het vermelden waard is, is dat we allebei een roze helm hebben! Gwen vindt het wat minder, ik vind het geweldig. Het bizarre is dat we 's avonds ineens onwijs trek hebben in Thais eten. Even een goede bodem met rijst leggen, want vanavond staat de nachtboot richting Koh Phi Phi voor ons klaar. De dame waar we het geboekt hadden liet ons foto's zien van mooie stapelbedden op ruime afstand van elkaar. Prima, we nemen de nachtboot ipv de dagboot om geen tijd te verliezen. Tijdens het inchecken voor boot komt er iemand naar ons toe 'good luck, girls!'. Wij uhhh 'do we need it?' 'Yes you do!' En inderdaad, we stappen de boot op en zien matrasjes van misschien iets meer dan 30 cm tegen elkaar aan liggen. En je raadt het natuurlijk al, de boot zit bijna helemaal vol. We lachen er wat om, want het heeft ook wel weer iets hilarisch om dit mee te moeten maken. Als we de boot opstappen zijn de matrasjes naast ons nog leeg. Hopelijk blijft dit ook zo, des te meer ruimte hebben wij. 10 minuten later stapt er echt een ontzettend vreemde kerel de boot op en ik zeg nog tegen Gwen: 'alsjeblieft deze niets naast mij, alsjeblieft'. En ja hoor, hij installeert zich naast mij. Nog voordat de boot vertrekt zie ik zijn elleboog steeds meer over de rand gaan en hij neemt steeds meer van mijn mini matras in beslag! Mweeeh, ik krijg er een naar gevoel bij. Zodra de boot vertrok werden linea recta alle lichten uitgedaan, pikkedonker! Echt niets te zien. Een paar ontzettend irritante Engelse meisjes besluiten dat dit een reden is om hun stem flink te verheffen en gillen het zowat uit op de boot. Irritant! Deze keer was het erg fijn dat ik zo slaperig word van de reistabletten want ik was zo weg. Halverwege de nacht doe ik een verschrikkelijke ontdekking: de gast naast me ligt te slapen op mijn arm! Ieeeeeh, ik schud hem er behendig vanaf en zet demonstratief m'n tas tassen ons in. Ondertussen moet ik wat meer tegen Gwen aan liggen want die tas pikt dus ook behoorlijk wat slaap ruimte in. Gelukkig is het matras naast Gwen wel vrij gebleven waardoor we weer wat extra ruimte creëren. Om 04:15 arriveren we in Suratthani waar we op plastic stoeltjes worden gedropt. Daar krijgen we te horen dat we maar liefst tot 06:30 moeten wachten op de bus die ons naar de westkant brengt. Vreselijk zeg, wat duurde dat lang en wat waren we moe! De enige manier om de tijd wat te doden was naar het Thaise geschreeuw van een soort van GTST-achtig programma te kijken. De 3 uur durende busreis die daarop volgende was super comfy! Stoelen die echt zowat konden liggen dus daar hebben we nog wat bij kunnen slapen. Na nog is een boottoer van 2,5 uur arriveerden we op Koh Phi Phi. Dit is na het super nieuwe en mooie Koh Tao toch wel even wennen. Verschillende sterke geuren van versgevangen vis en andere aroma's komen ons weer tegemoet. Koh Phi Phi is vrij klein en de vervoermiddelen die men hier gebruiken zijn van die grote karren om spullen te vervoeren en de fiets. Echt waar, wij kaaskoppen fietsen veel, maar hier moet je echt uitkijken voor je leven zoveel fietsers. Met onze backpack op ons rug zoeken we ons hotel en die is gelukkig niet ver gelegen van de pier. We treffen het sowieso weer met het hotel, centrale ligging en mooie, schone kamer! Nadat we onszelf in een bikini hebben gehesen en enigszins hebben opgefrist besluiten we een kijkje te nemen op het strand en is te gaan lunchen rond 14:00. Na alleen een mueslireep om 04:15 gaat dat er best prima in. We vinden een leuk tentje aan het strand en nog voordat we de eerste slok van onze cola light doorgeslikt hebben trekt het ineens helemaal dicht. Regen, regen! Waarschuwt een man ons. Het begint ineens behoorlijk hard te waaien en het personeel rent rond om snel alle parasols dicht te klappen. Wij vinden een plekje binnen, maar ondanks de beschutting wordt al het service wat binnen op de grote tafel staat er vanaf gewaaid. Er komt een storm aan horen we een thai zeggen tegen andere toeristen. Shit he, hebben wij weer. Uh wat is hier de evacuatieroute haha. Na een uurtje neemt de wind gelukkig af, maar het blijft bewolkt. Oh en wat ik nog vergeet te vertellen is dat we bij ons hotel een formulier moesten tekenen dat er vandaag tot 16:00 nergens op het eiland stroom is. Dus wat doen we nou... We besluiten het eiland wat te verkennen, maar daar zijn we ook al snel mee klaar. Terug naar de kamer dan want buiten is het ondanks de bewolking nog steeds snikheet. Oja, geen stroom betekent ook geen airco.. Gelukkig schiet de airco voor 4-en aan, toch nog wat geluk vandaag. We besluiten nog even verder buiten te kijken en te informeren naar wat het eiland nog meer te bieden heeft. We boeken voor morgen een halve dag eiland/snorkel toer. Vanaf vandaag is de avondklok ingegaan. Dat betekent dat er tussen 22:00 en 05:00 niemand op straat mag lopen. Dus wij zijn bijtijds aangewezen op ons bed. Voor vanavond na de onrustige nacht op de boot niet geheel vervelend, maar voor de andere avonden wel erg jammer.
Zo ik heb er even genoeg van, gister en vandaag krijgen jullie bij mijn volgende blog! Hoe is het in Nederland?
Nadat we een beetje bijgekomen zijn van deze hete dag en weer opgefrist zijn, besluiten we vanavond lekker Westers te gaan eten. Op grote spandoeken die over heel het eiland verspreid staan valt te lezen dat er vanavond een kroegentocht is, om 7 uur. Veel te veel gehaast voor ons, maar we besluiten om vanavond onze eigen kroegentocht te houden. Het eten smaakte echt fantastisch, ik had een stukje gegrilde zalm met gekruide aardappels en verse groenten, Gwen ging voor de steak. In ieder geval een goede bodem om er vanavond is flink tegen aan te kunnen. Na eerst een aantal rondjes gelopen te hebben door wat straatjes en over het strand, besluiten we bij een kroeg om de hoek van ons hotel neer te strijken. Het is er tenslotte ook nog is happy hour. Mooi dat komt goed uit, want ons budget gaat de laatste dagen ineens best hard . In deze kroeg verkochten ze ballonnen met lachgas. Nou echt een rij voor de ballonnen! Dit leverde voor ons weer echt een hilarisch uitzicht. Lurkend aan onze eerste cocktail aanschouwen we mensen die op de grond liggen, mensen die 2 ballonnen tegelijk proberen te inhaleren, mensen waarvoor de tijd even stil staat etc.. Na de eerste cocktail besluiten we dat het tijd is om ons te verplaatsen. Inmiddels is de hele bende van de kroegentocht in het café naast ons neergestreken dus hier maar is een kijkje nemen. Ook dit levert weer hilarische taferelen op. Ineens zijn er allemaal mensen over de straat verspreid aan het opdrukken, waarschijnlijk een drankspelletje verloren. Wat er met ons aan de hand is geen idee, maar de neiging om ons tussen deze mensen te mengen hebben we niet. Dan komt op een gegeven moment het idee van een massage naar boven en ja... dan wordt het wel erg lastig. Na niet heel lang twijfelen besluiten we onze favoriete massage salon weer is te bezoeken. Voor de ingang staan we een beetje te dubben, maar uiteindelijk besluiten we beide voor de voetmassage te gaan. Top idee, want dit was echt de beste tot nu toe. Tijdens de massage zie ik de dame al wat afkeurend naar m'n teennagels kijken die ik in dezelfde salon de dag hiervoor heb laten doen. En jahoor, aan het einde van de massage besluit de dame mijn teennagels even feilloos opnieuw te lakken. Wat een service! Oeps, zal toch voortaan wat voorzichtiger moeten doen tijdens het hiken. Zo inmiddels zijn we allebei best ingestort en wordt het tijd om naar bed te gaan, heerlijk!
20 mei
Na een top ontbijt dat inbegrepen zit bij ons hotel (thalassa op Koh Tao, echt een dikke vette aanrader!), is het tijd om het strand weer is te bezoeken ;). Na nog geen kwartier moeten we het water induiken omdat de zweetdruppels uit elk gat opduiken. Helaas is het zeewater ook niet echt verkoelend, dat is ook gewoon heet. Ik gok een graadje of 24. Als ik even later een flesje water ga halen vertelt de lokale bevolking mij dat het vandaag een bizar hete dag is. Nou dat is dus te werken. Ieder kwartier wisselen we ons handdoek en de warme zee af. En al snel besluiten we de schaduw op te zoeken, want dit is echt niet te doen. We ploffen neer op een zitkussen bij fizz beachlounge en bestellen een verfrissend sapje. Non-alcoholische mojito it is! De smoothies, sapjes e.d. zijn hier echt super! Ik denk dat als ik thuis ben ik is flink met de blender in de weer ga anders wordt het gevoel van heimwee te groot. Maar goed, na de lunch besluiten we weer een poging te wagen in de zon. Nog steeds niet uit te houden! Dapper hebben we deze dag toch getrotseerd en onze huidjes zijn aardig donker aan het worden. Vanavond is het tijd voor Italiaans eten! Zoals jullie kunnen lezen zijn we goed met variëren hier ;). We belandden bij een echte Italiaan waar ik een bepaald soort doorgebakken pasta krijg met spinazie en kaas. Mij hoor je niet klagen. Gwen besluit het diner af te sluiten met een crème brulee. Maar ik zat vol... totdat ik dus op de hoek van de straat zo'n karretje zie staan waar ze pannenkoeken maken. Goeie, dunne pannenkoeken. Dit kan ik dus niet weerstaan. Ik vraag 'Ali the pancake man' om een pannenkoek met Nutella en na wat gegoochel zit ik binnen 2 minuten te smikkelen. Lekker zeg. Blijft toch echt m'n favo gerecht. Na een korte wandeling over het strand besluiten we richting het hotel te gaan. De backpacks moeten helaas worden ingepakt. Wat een bummer om dit hotel te moeten verlaten. We hebben echt zo genoten. Omdat we hier 3 nachten zijn verbleven hebben we alles behoorlijk uitgestald en moet alles opnieuw ingepakt worden. No worries, na 3 weken word je daar steeds handiger in.
21 mei;
Om 11 uur moeten we uitchecken, maar gelukkig kunnen we onze backpacks achterlaten bij het hotel. We besluiten vandaag een scooter te huren voor de eerste keer. Best spannend want overal waar je op straat kijkt zie je mensen met verbanden om, waarvan een groot deel die wij gesproken hebben met de scooter is gevallen. Anyway, er valt toch meer te zien van het eiland met een scooter dus het is het proberen waard. Van te voren zoeken we op welk strand goed te bereiken is en niet al te veel steile heuvels op de weg er naar toe heeft. Via de eigenaar van ons hotel informeren we naar een betrouwbaar scooter verhuur bedrijf. Hij heeft nog wel een adresje, gelukkig. 10 minuten later worden we opgehaald met een taxi om ons naar het bedrijf toe te brengen. Mooi, zo kunnen we in de tussentijd 2 snorkels scoren. Het verhuurbedrijf is van een Zwitserse man die pas 10 dagen geopend is. Scooters zien er uit als nieuw. Na het doornemen van de Thaise verkeersregels zien we tot onze schrik dat we een behoorlijk bedrag als borg moeten betalen. Gelukkig ziet de eigenaar onze verbazing en zegt ie dat we er betrouwbaar uitzien en dit bij ons niet nodig is. Na het volledig controleren van de scooter op krasjes e.d. zijn we er klaar voor. De eigenaar vraagt ons of we al een idee hebben en raadt ons een ander strandje aan. Goed te bereiken, niet teveel heuvels en leuker om te snorkelen. Terug de hoofdstraat op, de eerste naar rechts (kan niet missen) en dan zie je al een bord. Prima, doen we dat maar. Op de kaart lijkt alles best uitgestrekt waardoor we de eerste straat rechts gewoon voorbij rijden. Na een paar minuten besluiten we de kaart er maar is bij te pakken en zien we inderdaad dat we al veel te ver zijn. Omdraaien dus. Nadat we eindelijk op de goede weg zitten zien we op een gegeven moment een bord richting de baai. Maar de weg waar het bord heen wijst ligt vol met zand en gaat heel steil naar beneden. Nee, dit kan het niet zien want volgens de man van de scooter verhuur was de weg niet steil en geen zand. We besluiten het maar weer is te vragen. Met de kaart stap ik af op een thai die zijn pick up aan het vullen is met zand en jahoor, het is inderdaad de weg die we in moeten. Terwijl we staan te twijfelen komen er wat andere scooters voorbij die wel de weg in slaan. Even kijken hoe hun het doen maar. Nog net op het nippertje weet de scooter zich onderin staande te houden, maar het scheelde niet veel of ik had daadwerkelijk tijdens mijn vakantie aan het werk gemoeten. Geen goed idee dus, we besluiten ons aan het eerste plan te houden en keren om en rijden weer vrolijk verder. Het strand waar we naar toe zijn gegaan heet Chalok Baan Kao Bay, echt een paradijs om te zien! Na wat klimwerk vinden op een verhoging wat bedjes. Dit is goed vertoeven! Zo op wat meer hoogte vang je net wat meer wind waardoor het beter uit te houden is dan de dag hiervoor ;). Terwijl we naar het restaurant lopen ontdekken we een zwembad MET koud water, nice! Daar gaan we na onze gezonde salade is even van genieten. Na de nodige baantjes keren we weer terug naar ons bedje. We besluiten dat we toch wat foto's moeten nemen van dit landschap en we dalen af naar de zee. Oeps, dat had ik beter niet kunnen doen. Ik struikel in de zee waardoor allebei mijn voeten langs iets scherps gaan. Met de nodige souvenirs in de vorm van 2 dikke sneeën nemen we afscheid en stappen we weer op onze scooter. Wat overigens nog wel het vermelden waard is, is dat we allebei een roze helm hebben! Gwen vindt het wat minder, ik vind het geweldig. Het bizarre is dat we 's avonds ineens onwijs trek hebben in Thais eten. Even een goede bodem met rijst leggen, want vanavond staat de nachtboot richting Koh Phi Phi voor ons klaar. De dame waar we het geboekt hadden liet ons foto's zien van mooie stapelbedden op ruime afstand van elkaar. Prima, we nemen de nachtboot ipv de dagboot om geen tijd te verliezen. Tijdens het inchecken voor boot komt er iemand naar ons toe 'good luck, girls!'. Wij uhhh 'do we need it?' 'Yes you do!' En inderdaad, we stappen de boot op en zien matrasjes van misschien iets meer dan 30 cm tegen elkaar aan liggen. En je raadt het natuurlijk al, de boot zit bijna helemaal vol. We lachen er wat om, want het heeft ook wel weer iets hilarisch om dit mee te moeten maken. Als we de boot opstappen zijn de matrasjes naast ons nog leeg. Hopelijk blijft dit ook zo, des te meer ruimte hebben wij. 10 minuten later stapt er echt een ontzettend vreemde kerel de boot op en ik zeg nog tegen Gwen: 'alsjeblieft deze niets naast mij, alsjeblieft'. En ja hoor, hij installeert zich naast mij. Nog voordat de boot vertrekt zie ik zijn elleboog steeds meer over de rand gaan en hij neemt steeds meer van mijn mini matras in beslag! Mweeeh, ik krijg er een naar gevoel bij. Zodra de boot vertrok werden linea recta alle lichten uitgedaan, pikkedonker! Echt niets te zien. Een paar ontzettend irritante Engelse meisjes besluiten dat dit een reden is om hun stem flink te verheffen en gillen het zowat uit op de boot. Irritant! Deze keer was het erg fijn dat ik zo slaperig word van de reistabletten want ik was zo weg. Halverwege de nacht doe ik een verschrikkelijke ontdekking: de gast naast me ligt te slapen op mijn arm! Ieeeeeh, ik schud hem er behendig vanaf en zet demonstratief m'n tas tassen ons in. Ondertussen moet ik wat meer tegen Gwen aan liggen want die tas pikt dus ook behoorlijk wat slaap ruimte in. Gelukkig is het matras naast Gwen wel vrij gebleven waardoor we weer wat extra ruimte creëren. Om 04:15 arriveren we in Suratthani waar we op plastic stoeltjes worden gedropt. Daar krijgen we te horen dat we maar liefst tot 06:30 moeten wachten op de bus die ons naar de westkant brengt. Vreselijk zeg, wat duurde dat lang en wat waren we moe! De enige manier om de tijd wat te doden was naar het Thaise geschreeuw van een soort van GTST-achtig programma te kijken. De 3 uur durende busreis die daarop volgende was super comfy! Stoelen die echt zowat konden liggen dus daar hebben we nog wat bij kunnen slapen. Na nog is een boottoer van 2,5 uur arriveerden we op Koh Phi Phi. Dit is na het super nieuwe en mooie Koh Tao toch wel even wennen. Verschillende sterke geuren van versgevangen vis en andere aroma's komen ons weer tegemoet. Koh Phi Phi is vrij klein en de vervoermiddelen die men hier gebruiken zijn van die grote karren om spullen te vervoeren en de fiets. Echt waar, wij kaaskoppen fietsen veel, maar hier moet je echt uitkijken voor je leven zoveel fietsers. Met onze backpack op ons rug zoeken we ons hotel en die is gelukkig niet ver gelegen van de pier. We treffen het sowieso weer met het hotel, centrale ligging en mooie, schone kamer! Nadat we onszelf in een bikini hebben gehesen en enigszins hebben opgefrist besluiten we een kijkje te nemen op het strand en is te gaan lunchen rond 14:00. Na alleen een mueslireep om 04:15 gaat dat er best prima in. We vinden een leuk tentje aan het strand en nog voordat we de eerste slok van onze cola light doorgeslikt hebben trekt het ineens helemaal dicht. Regen, regen! Waarschuwt een man ons. Het begint ineens behoorlijk hard te waaien en het personeel rent rond om snel alle parasols dicht te klappen. Wij vinden een plekje binnen, maar ondanks de beschutting wordt al het service wat binnen op de grote tafel staat er vanaf gewaaid. Er komt een storm aan horen we een thai zeggen tegen andere toeristen. Shit he, hebben wij weer. Uh wat is hier de evacuatieroute haha. Na een uurtje neemt de wind gelukkig af, maar het blijft bewolkt. Oh en wat ik nog vergeet te vertellen is dat we bij ons hotel een formulier moesten tekenen dat er vandaag tot 16:00 nergens op het eiland stroom is. Dus wat doen we nou... We besluiten het eiland wat te verkennen, maar daar zijn we ook al snel mee klaar. Terug naar de kamer dan want buiten is het ondanks de bewolking nog steeds snikheet. Oja, geen stroom betekent ook geen airco.. Gelukkig schiet de airco voor 4-en aan, toch nog wat geluk vandaag. We besluiten nog even verder buiten te kijken en te informeren naar wat het eiland nog meer te bieden heeft. We boeken voor morgen een halve dag eiland/snorkel toer. Vanaf vandaag is de avondklok ingegaan. Dat betekent dat er tussen 22:00 en 05:00 niemand op straat mag lopen. Dus wij zijn bijtijds aangewezen op ons bed. Voor vanavond na de onrustige nacht op de boot niet geheel vervelend, maar voor de andere avonden wel erg jammer.
Zo ik heb er even genoeg van, gister en vandaag krijgen jullie bij mijn volgende blog! Hoe is het in Nederland?
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
