Een stukje chiang mai en de reis naar het zuiden

Om te beginnen zal ik even inhaken op mijn vorige blog. Na de trekking dus wat gerust en ondanks dat de douche koud was heb ik er heerlijk van genoten. Nadat we onszelf weer toonbaar hadden gemaakt ;), zijn we met de 3 Amerikaanse gasten die we tijdens de trekking ontmoet hadden wat gaan eten bij een wat 'luxere thai'. Maar ahg, voor ons nog steeds ontzettend goedkoop. Voor alleen het eten omgerekend 4 euro betaald. Maar natuurlijk moesten er ook de nodige cocktails gedronken worden. We hebben de jungle overleefd, dus genoeg redenen om alcohol te drinken. Na het eten zijn we voor het eerst gaan stappen hier in Thailand. Onze eerste ervaring met een bucket. Goedkoop en sterk. Hier ontmoette we het Canadese-Australische stelletje die ook met ons mee was op de trekking. Op een gegeven moment kwam er een verkoper bij ons aan de tafel staan die ons bandjes probeerde aan te smeren waar de meest vreemde teksten op staan. Dingen als 'smash my boy' en 'i ♡ rape', bizar!! Of deze mensen helemaal begrijpen wat er op staat is me nog niet helemaal duidelijk. Als groep besloten we om een gezamenlijk armbandje te laten maken met daarop 'i ♡ minions'. Waar dat vandaan komt zal ik jullie uitleggen. Onze gids van de trekking had zijn zoontje en zijn neefje mee genomen. Deze droegen de zware tas waar ontbijt spullen in zaten, maar namen bijvoorbeeld ook tassen op hun rug als het voor sommige lopers te zwaar werd. Toen ik tijdens te trekking weg gleed, stonden ze nog voordat ik op de grond lag naast me. Vanaf een afstand van ongeveer 7 meter zagen ze al een kakkerlak in de boom zitten, ze maakte een hoofddeksel voor ons van bladeren als verkoeling etc.. Als bijnaam kregen ze van ons minions, helpertjes. Na de nodige alcoholische versnaperingen en dansjes was het moment toch echt daar. Het afscheid. Heel jammer dat we allemaal al een route hadden uitgestippeld om verder te reizen die helaas niet overeen kwam. Wat nou mannen huilen nooit, één van die Amerikanen stond daadwerkelijk met tranen in zijn ogen. We nemen afscheid met de tekst dat we elkaar nog is tegen zouden komen. Wie weet.

Maandag werden we verrassend laat wakker, tegen het einde van de ochtend. Bizar, want normaal ben ik geen uitslaper, maar was er blijkbaar na een nacht op een bamboemat erg aan toe. Vandaag besloten we het lekker rustig aan te doen en hebben we ons bij een zwembad van een luxer hotel laten afzetten om alvast de nodige zonnestralen op ons lichaam te laten schijnen. Het bleek achteraf echt onmogelijk uit te houden te zijn in de zon. Je werd helemaal weggebrand. Dus we hebben lekker aan het zwembad gechilled. Voor 's avonds hadden we onze after trekking massage gepland, gezien we dus eigenlijk vandaag pas uit de jungle zouden komen. Het begon met een voetmassage waarbij bepaalde punten die in verbinding staan met de rest van je lichaam werden aangestipt. Daarna kwam het wat apartere gedeelte, de rug-, schouder- en nekmassage. We werden in een apart kamertje gezet om ons om te kleden. Toen we eenmaal lagen kropen de Thaise vrouwtjes over ons heen om ons in de meest vreemde posities te wringen. Om goed te ontspannen was erg lastig omdat ze zo over je heen kruipen, maar eerlijk is eerlijk; er was een hoop gekraakt en het voelde daadwerkelijk allemaal daarna ook een stuk losser. Daarna kregen we nog een pedicure. Heerlijk om bijna 2 uur zo in de watten gelegd te worden voor iets meer dan 10 euro. Met mooie voetjes op naar het zuiden dus. Daarna hebben we lekker op ons gemak ons tas ingepakt en ons voorbereid op ons reis van de volgende dag....

Dinsdag zouden we om 11 uur naar het vliegveld gebracht worden. Maar natuurlijk waren ze van het hotel 'in de war' met de tijd. Ze waren ons dus gewoon vergeten. Gelukkig waren we zelf zo oplettend en nog geen kwartier later werden we alsnog weggebracht. Na nog geen uurtje vliegen kwamen we van Chiang Mai aan in Bangkok. Aangezien we meer dan 6 uur moesten wachten op onze nachttrein besloten we om een taxi te nemen richting Koh San Road. Al van het thuisfront had ik begrepen dat het erg onrustig is in Bangkok. Maar onze taxichauffeur gaf aan dat het vandaag extreem was met de protesten. Onderweg zagen we een hoop ambulances en brandweerauto's voorbij komen met zwaailichten. Raar idee dat er zoveel gewonden en doden vallen gedurende de protesten. Aangekomen op Khao San Road zijn we bij een Mexicaan gaan zitten, heerlijk een keer wat anders dan thai food. Rijst gaat echt wel vervelen =P. Om 17:30 wilden we naar het treinstation gaan, maar toen we iets voor 5 naar de lucht keken zag het er erg donker uit. Dus besloten we onze tassen te pakken en op zoek te gaan naar een taxi. We hadden geen 5 minuten later weg moeten gaan of we waren echt zeiknat geregend! De regen hier komt vanuit het niets en is dan gelijk heel heftig. Onze trein vertrok natuurlijk te laat, deze keer geen bijna 3 kwartier, maar 20 min. Al om half 10 wilden ze ons bed op gaan maken zodat we niet meer gezellig samen konden zitten. Dus vroegen we of het later kon en toen zeiden ze dat 10 uur geen probleem was. Rond half 11 waren we toch best wel moe en vroegen we wanneer ze kwamen om van de stoelen een bed te bouwen en toen kregen we als antwoord dat we nu een uur moesten wachten want ze waren aan het eten. Jep, afspraken hier zijn echt lastig. Deze keer was het mijn beurt om boven te slapen, vreselijk! De reis was erg onrustig dus ik werd elke keer bijna mijn bed uitgeschommeld. Ook waren deze keer de bedden een stuk kleiner, de mijne was kleiner dan een eenpersoonsbed, die van gwen net iets groter. Na een treinreis van 12 uur kwamen we dus gisterochtend om 8 uur aan in Surat Thani. Maaaar, we zijn er nog lang niet. Er stond ons nog een busreis van 2 uur en een bootreis van 2 uur te wachten. Na 25 uur gereisd te hebben kwamen we aan in onze 'cosy bungalow' in Koh Pha Ngan. Wat overigens wel heel fijn was, was dat ze op de boot broodjes met kaas verkochten. Jammie, wat kan je dat missen als echte kaaskop!

Onze bungalow bevalt erg goed. Alles ziet er schoon uit en het is ruim. Na aankomst hier besloten we onszelf wat op te frissen en zo snel mogelijk plat te liggen aan het strand. Aangezien ik soms last heb van waterziekte had ik voor de bootreis een reistablet ingenomen waar ik de rest van de dag errrrug suf van was. Aangezien vanavond DE fullmoon was moest ik van te voren nog even slapen. Van alle verhalen die we gehoord hadden kwam naar voren dat we beter geen waardevolle spullen konden meenemen richting de fullmoon omdat er veel gestolen wordt. Heel jammer aangezien we dan geen foto's konden maken, maar alsnog besloten we met alleen wat geld op stap te gaan. We namen niet veel geld mee, want we waren toch niet van plan om veel te Gaan drinken. Na een dodenmansrit met de taxi (hele steile heuvels op en af) arriveerde we op de fullmoon. Het eerste wat we deden was een neon tattoo laten zetten. Het werden 2 roze bloemen op onze onder arm. Een paar kraampjes verder werden we gestrikt door blacklight bloemenbandjes voor in ons haar. Na lang wikken en wegen (want we hadden niet veel geld bij ons), konden we het toch niet laten om ze te kopen. Nog precies genoeg geld wat wat drinken en de taxi terug liepen we verder richting de full moon. Jaaaaa hoor, stomme dozen hebben niet aan de entree gedacht. Gelukkig ligt het dus niet alleen aan mijn haarkleur, want gwendy had er ook niet aangedacht. Gelukkig viel het wel mee en hielden we nog precies genoeg geld over voor een bucket. De fullmoon zelf was echt heel gaaf! Meerdere stages langs het strand met verschillende Muzieksoorten. Een hoop ontzettend dronken mensen liepen er rond. We hebben het erg naar ons zin gehad, ongeacht dat we niet veel geld mee hadden voor drinken. Thuis aangekomen hadden we onze eerste ervaring met ongedierte. Een sprinkhaan in onze douche. Gwen besloot de held uit te hangen en heeft hem levend en al uit onze badkamer verwijderd. Dit heeft natuurlijk wel weer een hilarisch filmpje opgeleverd.

Vandaag hebben we de hele dag doorgebracht aan het strand. Lekker even bijkomen van alles. Ik type dit op dit moment vanaf een bedje op het strand, mmmmmm. Sorry voor mogelijke foutjes, ik had een hoop te typen!